In de wijnstreek

Maandag, 15 oktober

Om een uur of acht opgestaan en de ochtendrituelen afgewerkt. Het stormt nog steeds . Soms staat de hele camper te wiebelen. Die zat ook helemaal  onder het zout en alle ramen hadden een witte waas. Gisteravond erover gehad, om de slang er even op te zetten, zodat het zout weg is. Vanmorgen zegt Richard...niet zo'n best idee, vanwege lekkende ramen dan misschien alles nat. Hij is dus met een bakje water in de weer geweest en alles glom weer.
Daardoor pas om tien uur weg gereden. 
 Weer terug richting Vishoek, maar  halverwege het schiereiland konden we richting Noordhoek via de M 6.
Er werd op borden aangegeven, dat de Chapman's Peak Drive open was. 
Volgens het boek is dit landschappelijk gezien een van de mooiste routes ter wereld. Sinds de heropening in 2004 is het een tolweg. Hij was gesloten vanwege vallend gesteente. De weg heeft 114 bochten en heeft  telkens parkeerplaatsen, zodat het landschap bewonderd kan worden. 
Aan het begin van dit stuk weg hangen een aantal stukken ijzeren pijpen aan kettingen, om de hoogte te bepalen van 2 meter 70. Wij vertrouwden het al niet, dus Richard reed er zachtjes onderdoor. Ja hoor.....een hoop gerammel tegen de airco, die op het dak het hoogste is. WE MOESTEN OMKEREN EN KUNNEN  DIE WEG NIET NEMEN!!
Jammer, maar met de erge storm en soms laaghangende wolken misschien maar beter. Toch hadden we er even de P in.
We moesten nu over de " Ouwe Kaapse Weg" . Daarop moest ook flink geklommen worden en kwamen we langs/ door enkele buitenwijken van  Kaapstad.  
We hebben er afscheid genomen van de Indische Oceaan  door er een laatste  blik op te werpen . 
 Op een hoog gelegen parkeer- en picknickplaats hebben we koffie gedronken met vaag uitzicht op die buitenwijken ver beneden ons. Over de bergketen, die midden over het hele  schiereiland loopt lag een dikke witte deken, die bij zee er langzaam af stroomde....vreemd gezicht. 
In Houtbaai  de haven opgezocht. Er was een visrestaurantje dat we geen weerstand konden bieden om half één....Fish on the Rocks. Eigenlijk was het een winkel, waar alles klaar gemaakt werd en in papieren zakken mee gegeven werd. Buiten staan veel lange tafels, maar ze hebben er ook in een soort tent staan. Daarin  zat iedereen vandaag met die wind . Zelf kon je zoals bij de Mac plastic mes en vork pakken en zout, saus enz. Het was er knap druk. Richard had yellow tale en ik snoek, maar volgens Richard was die niet te vergelijken met onze snoek. Daar we dachten daarna nog wel een broodje te eten namen we er maar geen patat bij. 
Nu, we hebben beide vanmiddag niets meer gegeten zulke grote stukken waren het. In de vis van R zaten hele lange graten, die je er gemakkelijk uit kon trekken. Zijn vis was droger, maar fijner van structuur en smaak......die was  ook R 10 duurder. 
We kwamen weer bij een mooie kustweg via het plaatsje  Llandudno, waar we later even op konden kijken. Elk stukje rots wat maar even vlak was, was gebruikt voor huizenbouw en ook geen kleintjes! Zo ging het nog even door met  dorpjes met smalle straatjes, met aan één kant de zee en aan de andere kant grote  huizen voordat we bij SeePoint  ,vlakbij Waterfront een wijk van Kaapstad ,langs kwamen. 
We hebben op goed geluk maar zoveel mogelijk de kust gevolgd en kwamen zonder veel problemen noordelijk Kaapstad weer uit op de goede route naar Melkbosstrand, waar we op camping "OU SKIP HOLIDAY RESORT( R 145) staan op aangewezen plaats F10.  
Bij de receptie gevraagd naar bezoekmogelijkheid  van het Robbeneiland ,  dat we duidelijk zien liggen hier.  Morgen zal de receptie bellen, of ze wel uitvaren. Hangt af, of de storm afgezwakt is. Er is hier in de Houtbaai  gisteren een passagiersscheepje  gezonken. Wij weten er niet veel van , maar de kapitein is daarbij verdronken en er waren 36 mensen aan boord.
De boten vertrekken vanuit Waterfront in Kaapstad.
Ze hebben hier op de camping geen Wifi, maar we zijn  naar  het winkelcentrum verwezen. Daar in een coffeeshop weer een uur bezig geweest. Foto's sturen neemt nogal wat tijd en  dan nog snel even een mailtje beantwoorden......je weet, hoe dat gaat!! 
Op de camping een plekje  uit de wind op gezocht en zolang er zon was, was het te doen. 
De zon gaat hier trouwens  een stuk later onder en niet zo snel dan in het Noordoosten  . Om ongeveer half acht werd  het echt  donker.
Vandaag  122 kilometer gereden.


Dinsdag, 16 oktober.


Vanmorgen buiten ontbeten en er was bijna geen zuchtje wind meer !! De lucht was helemaal opgeklaard op een paar witte wolkjes na.  Bij de receptie gevraagd om te reserveren voor Robbeneiland en na te vragen, hoe laat we mee konden. Ze zullen vast varen, want wind is er niet. 
We konden om drie uur met de boot mee, maar moesten  ons dan om half drie bij het kantoor bij de klokkentoren melden.( R460 voor 2personen )
Hadden we opeens de hele morgen vrij.......Richard is nog naar het strand gelopen, maar ik heb met de benen in de zon wat gelezen en de handdoeken nog weer eens door een sopje gegooid.
We zijn om half twee al weg gereden, maar wilden nog een foto van de tafelberg nemen, dus  hup van de R27 af en naar de kust met de nodige drempels en stoplichten. Dat heeft wat tijd gevergd en tot overmaat van ramp was het bij de klokkentoren een bouwput. 
Richard vroeg aan een parkeerwachter, waar te parkeren.......stuurt hij ons even verderop naar de parkeergarage, van 2 m 10 hoogte!!
Dus draaien en ploeteren, maar gelukkig .... we konden hem op een parkeerplaats voor bussen kwijt. Even over half drie waren  we in het kantoor voor het Robben Eiland Museum. Daar stond een hele rij wachtenden  en achter de balie namen ze er ook de tijd voor. Om drie uur  mochten we aan boord, maar iedereen moest eerst door een detectiepoortje. Aan  boord was het bovendeks buiten al vol, voor wij erop zaten, dus binnen zitten in lange rijen soort vliegtuigstoelen en allemaal blijven zitten, totdat de veiligheidsinstructie geweest is!!!!
Daarna hebben we op het achterdek gestaan en zagen de tafelberg steeds kleiner worden. 
Op het eiland kregen we eerst een rondleiding met een touringcar. Zo kwamen we te weten dat het eerst door de Nederlanders als gevangenis gebruikt is....de Engelsen dumpten er lepralijders, paupers en zwakzinnigen. In de tweede Wereldoorlog was het een militaire basis. Men heeft er een kanon neergezet, dat pas drie jaar na het begin van de oorlog gebruiksklaar was....gelukkig was er in Zuid Afrika geen oorlog.
In 1960 werd het de beruchtste gevangeniskolonie  van Zuid Afrika.
Er wonen nog steeds 200 mensen op het eiland. 
Na de busrit kregen we een rondleiding door de kale gebouwen en een uitleg in een voormalige groepsruimte van een ex gevangene. Ook de  cel van Nelson Mondela gezien. Daar hadden ze een paar voorwerpjes in gezet en dekens op de grond, terwijl hij een boekenkast , tafel  en bed  had.
Ik vond het een beetje tegenvallen. Ook de omgeving waarin de gebouwen staan is overwoekerd met onkruid. Trouwens het eiland was geel  van bloemen, ze lijken wel op een klein soort boerenwormkruid .
In het winkeltje op het eiland  een Afrika cd gekocht, die nu aan staat....gezellige muziek!
Om zes uur voer de boot ....een snelle catamaran weer terug.
De camper stond er nog en er was niemand te zien, dus ook aan niemand iets betaald.....dat zal wel niet de bedoeling geweest zijn.
Onderweg een kleinigheidje gegeten bij KFC.....die zie je hier op bijna elke straathoek , want we hadden geen trek in uitgebreid eten. De kippensalade is er lekker!
Er is een mooie heldere sterrenhemel en de nieuwe maan komt er net aan, maar het sikkeltje ligt plat......raar gezicht. Je ziet ook heel licht de contouren van de maan.....net een maansverduistering, terwijl je de onderkant nog een beetje kunt zien.  Zo kunnen we er geen P van maken! We hadden dit een maand terug ook al opgemerkt. 
Het tripje was 68 km .


Woensdag, 17 oktober.


We hoeven vandaag niet ver, dus blijven we lang liggen en uitgebreid buiten  ontbeten. De lucht is weer mooi blauw, alleen boven de tafelberg hangt een dikke deken. We zijn benieuwd, hoe het volgende week zal zijn, als wij  de berg willen bezoeken.
We rijden om kwart over 10 van de camping weg en gaan eerst naar het winkelcentrum voor brood , water en wat andere levensmiddelen. 
Richard heeft op de kaart een route naar Stellenbosch uitgezocht, die niet door Kaapstad gaat, maar zeker ook niet de kortste weg is want we gaan eerst op de R27 een stuk naar het noorden. 
Bij Atlantis eraf en via de R 307 en de R 304 naar Stellenbosch was het plan en we zaten op de R304 de goede richting op, maar er klopte iets niet!
Na 40 km zagen we de pijpen van de diesel gestookte electriciteitscentrale weer, waar we eerder langs gekomen waren en we erover gesproken hadden, omdat we bij zee al een kerncentrale  gezien hadden.
Aan een paar mensen, die aan de weg bezig waren gevraagd, want het was in     "  the middel of nowhere". Zij gaven ons de raad om helemaal terug te keren, dus kwamen we ook weer langs de camping na 50 km!!! 
We hebben snel de N7 opgezocht en daarna de N1. Op een parkeerplaats langs de N 1 tegen één uur ons brood gegeten . 
Al vlot stond Stellenbosch op de borden en na 1x vragen waren  om een uur of twee  bij de camping MOUNTAIN BREEZE HOLIDAY RESORT( R 150 ) .
Na de thee is R naar de receptie gelopen en heeft er een wijnexcursie voor morgen afgesproken. We worden hier bij de receptie opgehaald om kwart over negen inclusief  een lunch. Ben benieuwd.....Richard hoeft zo niet te rijden en het is weer eens  wat anders dan een safari!!!
Op deze camping blijven we  5 nachten, tot we de camper maandag in moeten leveren. Volgens de mevrouw van de receptie wordt het het weekend geen mooi weer....regen.  We zien wel!
We moesten cash betalen voor 5 nachten, dus moesten we daarna naar  een pinautomaat. Gelukkig is de mall "  Stellenbosch square " dichtbij. 
De camping ligt aan aan de R 44. We zien, dat het strand van Sommerset West en Strand niet ver weg is. 
Er staan erg hoge bomen op de camping, dus weinig warmte van de zon, wat vandaag lekker was......geschatte temperatuur 24-25 graden. Het is vandaag eerst erg winderig geweest, maar later is het windstil geworden en nu, om 19.40 uur  zelfs windstil......er staat een kaarsje te branden op tafel.
De gereden kilometers zijn  133.


Donderdag, 18 oktober.


Na een onrustige nacht met wel 4 sms-jes ging de telefoon af, waarvoor we hem aangezet hebben, n.l. om ons om half acht wakker te maken. We hebben vaker een sms van Saskia gehad, die 14 x aangekomen is en gisteren was het hetzelfde.....de hele dag door .......dat is niet het ergste, maar net vannacht moet de telefoon aan blijven, anders zouden we hem uitgezet hebben tot vandaag.
We staan  ruim op tijd bij de receptie en even later komt er een Volkswagenbusje aan. Het bleek André onze gids voor vandaag te zijn. Wij waren zijn enige gasten, dus privé excursie!
We kregen te horen, dat er vandaag veel regen zou komen....eerst om 11 uur en dan om 4 uur zou er 45ml komen. Dus eerst naar onze camper, om dikke trui mee te nemen. Het was vanmorgen blauw met wat witte wolken bij de bergen, zoals vaker. We zagen inderdaad boven de bergen de lucht donkergrijs worden, maar er kwam niets uit. 
Bij het eerste wijnhuis GLENELLY. De eigenaresse is een 87 jarige Franse mevrouw, die in Frankrijk  ook een wijnboerderij heeft en 2 maanden van het het jaar in  Zuid Afrika is.
Doordat we elk een andere wijn proefden, hebben we 6 soorten geproefd. De eerste twee waren wit, maar erg zurig. Het is een supermoderne wijnboerderij met in de kelder een eigen voorraad voor mevrouw en een hele kunstcollectie, waaronder veel glaswerk.
De tweede wijnboerderij was TOKARA.... een familiebedrijf, genoemd naar de kinderen....Tomas en Kara. Ze verbouwen ook olijven en maken olijfolie en azijn. Naast wijn maken ze ook brandy. We hebben er lekkere dessertwijn gehad en de bekende andere soorten als Chardonnay, CabernetSauvignon, Shiraz,  Merlot en de Zuid Afrikaanse " uitvinding" Pinotage met een paar olijven erbij natuurlijk.
De Tokarawijn wordt verkocht bij Gall en Gall en kan daar ook besteld worden.
Vervolgens gingen we naar wijnboerderij SOLMS DELTA, waar we ook de lunch kregen. De Zwitserse eigenaar van deze boerderij heeft het totaal,anders aangepakt met zijn arbeiders. Hij betaalt van alles voor ze......school, rijbewijs,huisvesting, elektriciteit , universiteit enz. Het is nu zeven jaar geleden begonnen en het werkt prima. Men heeft een goede verstandhouding op het bedrijf. Ze hebben er ook een muziekkorps en een koor. Men geeft er in de zomer concerten op zondag met een braai .
Onze lunch was een vissalade met kabeljauw repen en garnalen en ik heb bobotie besteld. Ik vond het gehakt wel wat pittig, maar het kon net met een glas wijn en een glas water erbij.
Daarna een half uurtje op het terras gezeten en in het proeflokaal weer de nodige soorten geproefd met wat kaas en crackers erbij.
De laatste wijnboerderij was ook de oudste MURATIE. Het gebouw is uit 1685 en er wordt ook op de oude manier wijn gemaakt. Zo lang het niet verboden was om hygiënische redenen werd er met de  voeten de eerste persing gedaan.  In plaats van roestvrij stalen tanks worden er nog betonnen bakken gebruikt. Het  hele gebouw aan de buitenkant  zit onder de spinnenwebben en in de proeflokalen worden nooit de ramen gezeemd, dus  die hangen ook vol met spinrag. Hier wordt ook port gemaakt.
We reden om half zes de camping weer op. André heeft zich verbaasd over het weer....er is geen druppel uit gevallen en de zon heeft de hele dag geschenen . Zelfs de wolken boven de bergen zijn weg getrokken. Nu om half negen begint het te regenen, maar wij staan met de voorkant van de camper hoger, dus laten we hopen, dat we het droog houden binnen!
Deze dag hebben we ons laten rijden!!!!