Van Uluru naar Adelaide

Zondag, 18 oktober....Uluru naar Marla.

Om verder naar het zuiden te trekken, moeten we de Stuart Highway weer pakken. Die hadden we verlaten, om het Uluru-Katja Tjuta National Park te bezoeken. Dus om kwart voor 9 een laatste blik op de Uluru en weer de 245 km terug rijden naar de highway.
We zijn nu maar gestopt bij Mount Ebenezer Roadhouse want het was tegen 11 uur en een kopje koffie met wat lekkers, hadden we volgens ons wel verdiend! Er zaten nog 2 mensen aan de koffie, maar verder was het rustig.
Volgens de eigenaar hadden de bekers geen bodem, dus konden we voor $3,- net zoveel koffie ( Nescafé ) maken, als we wilden. Je kreeg alleen een beker bij betaling en de rest mag je zelf doen. Er staat een grote container met kokend water en oploskoffie, melk en suiker.
Er waren vers gebakken appelflappen, dus een lekker zondagmorgen koffie. De aankleding was wat Aboriginals en er was ook een winkeltje, waar ze Aboriginal kunst verkochten.
Het is 25 graden, als we om 11.45 uur de Stuart Highway weer oprijden bij Erlunda. Bij het Kulgera Roadhouse getankt voor weer $ 1,75 per liter. Ze vragen maar wat in de outback!!! In het Nationale Park, veel verder van de bewoonde wereld, dus langere aanvoer was de diesel
$ 1.51 !?
Een paar km later verlieten we de Northern Territory en gingen we de South Australian grens over. Aan het landschap was het niet te zien, maar hier hebben ze kilometerpaaltjes langs de weg staan.
Vanwege de gereden afstand van ongeveer 500 km hebben we besloten om in Marla maar te stoppen, hoewel het pas half 4 was.
Dit was weer een gehucht van “niets”, maar er was een nette ruimte, om caravans en campers neer te zetten. Ook het toiletgebouw was keurig en schoon...alleen weer toegankelijk met een code. Er was zelfs een zwembad en veel motelkamers, die bijna allemaal bezet waren.
Wij hebben ons bij de camper in de schaduw vermaakt en na het eten zijn we in de camper “naar de bioscoop”geweest. Dat was pas de 2e film van de 28....we kunnen nog vooruit! Toen de film afgelopen was, brandde nergens meer licht. Natuurlijk waren we weer de laatste, hoewel het net na half 11 was.

Maandag 19 oktober van Marla naar Coober Pedy.

Vanmorgen ook weer één van de eersten buiten! Van de motelgasten was om iets over 7 uur haast niemand meer. Om voor half negen draaiden we al weer de highway op.
De zon scheen bij mij naar binnen, dus was ik zo weer ingedommeld! Ik kan me toch dutjes doen in de rijdende camper!! Vervelend vind ik dat, want ik wil alles zien en met Richard overleggen onderweg!! Hij laat me ook maar weg zakken.....ik schiet na een poosje wel weer wakker, of , omdat R me wat wil laten zien, of omdat we over één van de vele wildroosters rijden ( rot herrie ).
Vanmorgen liep er een lizzard over de weg....wij eindje terug gereden en gelukkig, we vonden hem. Hij zocht bescherming onder een struikje toen we dichterbij kwamen en wilde daar niet vandaan. R heeft hem met een grote vogelveer nog kwaad gemaakt, zodat hij zich wat opblies, om groter te lijken. Ook kwam hij even van zijn plaats, zodat we hem mooi op de foto / film konden krijgen.
Onderweg nog gestopt om foto te maken van bijna uitgebloeide mimosa , een soort roze woestijnazalea en toen ik weer in de camper wilde stappen, stond ik bijna op wilde pompoenen!! Leuk is dat toch....je rijdt door eindeloze verlaten vlaktes, met soms veel en soms weinig vegetatie, maar als je goed kijkt en eens stopt....is de variatie toch groter, dan je dacht. Alleen de macrofoto’s zijn wazig....denkelijk, omdat het zo waait en ze niet stil staan.
Zo’n 35 km voor Coober Pedy zagen we in de boomloze vlakte alleen maar heuvels van zand- alsof er duizenden reusachtige mollen in de bodem hebben gewroet. In 1915 werd ontdekt, dat de woestenij rond Coober Pedy een schatkist vormde. Een onbekend gebleven graver ontdekte de eerste opaalader, maar heeft het rondgebazuind, zodat even later massa’s schatzoekers in het zand zaten te graven. Nu nog is het de grootste vindplaats van sieropalen zo’n 80 % van de wereldproductie.
Het is een rare plaats...erg stoffig en kaal. Het wordt hier ’s zomers wel 50 graden. Daarom hebben veel edelsteenzoekers hun huis in de ondergrondse schachten gemaakt. Zo hebben ze een temperatuur van 20-25 graden en bescherming tegen het fijne stof, het felle licht en tegen de vele vliegen, die hier zijn. In de stad naar de Big 4 camping Oasis Tourist Park gereden en daar beetje laat een broodje gegeten. We hebben ook een rare plaats....lekker onder een schaduwdoek, maar vlak naast elkaar!!
Bij het info-centrum wat gegevens over bezienswaardigheden opgehaald en een eindje rond gereden om een paar ondergrondse kerken te bekijken. Ook hebben we op een uitkijkheuvel de rare stad op ons in laten werken. Grut...we zitten nog aan de koffie....half 9...bijna in alle caravans/campers is het donker!!
Het vervolg schrijf ik dinsdag......we hadden weer eens de verkeerde tijd en liepen een uur achter!!Dus klok half uur achteruit gezet i.p.v. vooruit!!

Dinsdag,20 oktober—Coober Pedy.

Vanmorgen tegen half 8 eruit ( oude tijd ) en na ontbijt een wasmachine vol gegooid. Na koffie vertrokken naar ondergronds hotel,opaalwinkels bekeken en een mooie opaal gekocht. R kon nog afdingen, als we cash betaalden, dus hopen we een goede deal gedaan te hebben. Bij de bibliotheek een poosje achter het internet gezeten..mail binnen gehaald en beantwoord. Daar zagen we onze tijdsfout !!!
Op de camping de was opgeruimd en geluncht. Het is een erg warme dag en 34 gr.
Omdat we morgen weer niet veel tegenkomen, hebben we water en diesel getankt $ 1,349 p/l.
Het water is erg “kostbaar”hier. Op de camping moet je douchen met een munt en mag je de tank van de camper niet vullen. Dat moet op een watertappunt in de plaats.
Verder een anti vliegenmiddel gekocht....het is een natuurlijke crème met rozemarijn- en cederhoutolie en lijkt te helpen, als je het net opgesmeerd hebt.
Om 4 uur moesten we in Tom’s working opal mine zijn, omdat er dan een rondleiding begon. Voor die tijd nog een poosje gesproken met een Duitse medewerkster, die al veel vragen van ons beantwoord heeft. Met Schotse Jimmy een tour gemaakt van ruim een uur. We hadden alle aandacht, want er is niemand meer bij gekomen. Het was heel leerzaam en nu begrijpen we een beetje, hoe opaal gezocht en gewonnen wordt.
We kregen er een bon voor 10% korting bij John’s pizza, daardoor verleid, morgen dan maar de pasta, die voor vandaag op het menu stond. De pizza was lekker. Het is nu om 8 uur nog erg benauwd...er zijn ook een paar wolkjes...zien wel, wat het morgen wordt.!!

Woensdag, 21 oktober---Port Augusta.

Vanmorgen pas om half 8 wakker. We moeten de juiste tijd nog in het lichaam krijgen denk ik. De lucht was niet helder, er hangen sluierwolken.. Dat is lang geleden! Om 9.30 uur was het 22.5 graad. Nog lange tijd hadden we langs de weg de zandhopen van de opaalzoekers en ook een hele kale vlakte om door te rijden .Na een tijd werd het wat meer begroeid en zagen we opeens een koppeltje schapen!!!Het waren andere schapen dan bij ons...groter en met een gelere vacht. Even verderop was een hele kudde aan het grazen met een “herder”op een crossmotor! Na 250 km kwamen we langs het eerste benzinestation...Glendambo. Hier door de hoge prijs zijn we doorgereden, maar wel geluncht op een parkeerplaats. Op een bord stond, dat ze 30 inwoners hebben,22.5 duizend schapen en 2 miljoen vliegen. Wij hadden last van maar een paar tientallen , dus naar binnen gevlucht om te eten!!
We moeten ook telkens grinniken, als we weer een auto met een boot op een aanhanger tegenkomen ....en dat gebeurt niet zo maar 1x in de woestijn!
Verderop langs een paar grote meren gereden......natuurlijk stond er geen water in, dus was de bodem wit of blauwig, van het zout. Het 1e meer zijn we naar toe gelopen en vonden we een stukje dat wel bevroren ijs leek.....we gleden er bijna in uit! Het 2e was Lake Hart en het volgende, ook de grootste met een eilandje, staat alleen als “Island Lagoon” op de kaart.
Bij Pimba, de volgende pleisterplaats,70 km verder wel getankt, om de hoge prijs maar 25 liter. Het werd toch nog erg warm en 34 gr.
We hebben langs de Stuart Highway vaak hele stukken langs de spoorlijn gereden, maar nooit een trein gezien. Vanmiddag zelfs 2, maar die met ons dezelfde kant opging, hebben we vaak gezien...ook bij het zoutmeer,Lake Hart , waar de rails een stukje doorheen liep. Vanwege de vliegen maar doorgereden naar Port Augusta...daar was weer een Big 4 camping Port Augusta Holiday Park. We kregen een plek weer in het stoffige zand en vlak bij anderen, dus R heeft om een plaatsje op het gras gevraagd....hadden we zo lang gemist!! Nu ja, gras is hier ook niet veel....volgens receptioniste zitten we nog in de outback!( weet zij veel).
Om 6 uur al een T-shirtje aangetrokken en binnen gegeten vanwege de temperatuur!! We zitten stuk dichter bij de Zuidpool en vlak bij de Spencer Gulf een uitloper van de Zuidelijke oceaan, dus een stuk koeler!

Donderdag,22 oktober---Port Pirie.

De tijd van grote afstanden afleggen is voorbij. We doen het nu rustig aan. Vanmorgen eerst naar een uitkijkpunt gereden. Vanaf een heuvel, waar ook een outback botanische tuin was, keek je uit over de Spencer Gulf en naar de “Red Cliffs”.
Er is weer aardig wat wind en veel sluierbewolking, maar het is al snel 22 gr.en later zelfs 29 gr .wat voor deze tijd van het jaar ook warm voor hier is.
Vlak bij de camping diesel getankt...weer voor een leuk prijsje van $1,19 ( 70 ct ongeveer ) .
Boodschappen gedaan bij Woolworth en Big W , verder de winkelstraat door gelopen. Ziet er fris groen en niet stoffig uit....wat een verschil met Coober Pedy!!
Op een parkeerplaats langs de A1 de Princes Highway, zoals de snelweg hier genoemd wordt weer naar binnen gevlucht om een broodje te eten....wat een vliegen!!! We hebben ook de eerste graanbouw gezien...er waren al stukken net gecombined.
Verder langs de golf omlaag en bij Port Germain de langste houten pier van de wereld bekeken. De pier moet wel zo lang zijn, anders zie je nooit een drup water.
In de verte zie je dan de tot 205 m hoge schoorstenen van de grootste loodsmelterij ter wereld in Port Pirie boven de stad uitsteken. We zijn eerst de stad doorgereden. Er staan een paar mooie oude huizen en het ziet er netjes aangelegd uit...alleen de schoorstenen zie je dus.
Bij de “libary”voor een maand gratis een inlogcode gekregen. Misschien wil internetten dan buiten ook wel?? Nu binnen gezeten.. een paar foto’s binnenhalen van Emma....duurde wel erg lang!
Op camping Port Pirie Beach Caravan Park een plaatsje gezocht. De beach is een stukje strand en een pier met trapjes naar het water in de golf...er is eb en vloed.
.Als we achteruit de camperramen kijken zien we de lampjes van de smelterij aan de overkant van het water.
Het koelt snel af, als de zon weg is en tegen half 8 moeten we naar binnen of een lange broek aantrekken ( daar beginnen we niet aan!!).



Vrijdag,23 oktober ---Adelaide.

Gisteren nogal wat wind en die stond van de fabriek af.....vannacht en vanmorgen was het gebrom van de fabriek duidelijk te horen.
Het was vanmorgen weer bewolkt en we zagen zelfs een dikkere wolk...bij ons verwacht je er dan regen uit, maar deze loste weer op, zodat er witte sluiers over blijven. Om tien uur was het nog maar 20.5 graden ...we reden toen ook langs het plaatsje Snowtown! Om 2 uur zag ik 28 gr aangegeven.
We ondergaan hier toch wel een enorme shock....2 dagen terug in de woestijn en nu zijn er korenvelden langs de weg en staan er koeien in een groene wei!! Dat maakt het land en de trip ook zo boeiend!! Vanmorgen konden we lekker in het zonnetje van onze koffie genieten....meestal moesten we onder een boom of een afdak bescherming tegen de zon zoeken!
Er waren nog wel wat vliegen, maar die krengen, die maar op je gezicht gaan zitten en in je neus willen kruipen, hebben we vandaag niet gezien.
In de buurt van Adelaide werd de weg zelfs een 4-baansweg. Even later was er een wegomlegging....kwamen we zelfs in een file terecht!! Wat een verandering!
We hebben vlak voor de stad ons brood gegeten en zijn gelijk naar de Big 4-- Levi Park Caravan Park gegaan. Er zijn hier wel 10 campings, maar bij de Big 4 weet je, dat het netjes en schoon is en daar krijgen we 10% korting...is nu met 3 nachten weer een cappuccino! Natuurlijk zitten er wel minder bevallende campings ook tussen.
We kunnen morgen met de bus naar de stad. Vanmiddag nog geprobeerd, of we naar de kapper konden, maar vrijdagmiddag....om 4 uur...is wat teveel gevraagd. Morgenochtend om 11 uur breekt onze dag teveel. We lopen een andere dag wel een kapper tegen het lijf hopelijk. Het is hier nu tegen 8 uur ineens donker. We hebben nu 8.5 uur verschil met NL.