Van Adelaide naar Port Elliot

Zaterdag,24 oktober Adelaide.

Rustig aan gedaan vanmorgen en in de camper nog koffie gedronken. De bus naar de stad genomen om half 11.
Uitgestapt bij ziekenhuis aan de North Terrace een hele brede hoofdstraat van de city, met de meeste bezienswaardigheden. Na langs de Universiteitsgebouwen gewandeld te hebben zijn we naar het South Australiën Museum gegaan. Er waren een aantal fossiele walvissen en dolfijnen, die in de buurt ooit aangespoeld zijn en uit alle werelddelen opgezette dieren. Bovendien was er een grote collectie over de cultuur en de levenswijze van de oorspronkelijke bewoners.
Verder langs regeringsgebouwen en het Convention Centre. Dit laatste is een heel modern licht betonnen gebouw met een apart dak. De staat South Australië noemt zich ook ---The Festival State--, omdat Adelaide om de 2 jaar een internationaal festival, dat heet Adelaide Arts Festival, organiseert. Drie weken lang is Adelaide dan een ontmoetingsplaats voor kunstenaars uit de hele wereld, die opera-uitvoeringen,kunsttentoonstellingen, concerten en films presenteren.
Er zijn ook veel parken en groene stukken in de stad, die ook de bijnaam heeft..”Hoofdstad in het groen”.
Bij het Centrum , dat een beetje hoog ligt kun je mooi op de rivier de Torrent kijken. Er waren roeiwedstrijden de ene kant uit en veel waterfietsen e.d. vertier aan de andere kant.
Mooi oud was ook het stationsgebouw, dat in 1986 ter gelegenheid van het 150 jarig bestaan van South Australië voor miljoenen werd verbouwd tot Adelaide Casino. Het station zit nog ondergronds.
In de Rundle Mall wat gegeten en winkels bekeken. Met de gratis City Loop, een hop on-hop off bus, die om de City loopt nog een rondje gereden en even uitgestapt in de Chinese wijk. Het was tegen half 5 en eigenlijk werd alles al opgeruimd. Tegen die tijd kwamen er ook 10 spetters regen naar beneden. We zijn toen maar met de bus terug naar de camping gegaan, omdat we van het “nachtleven”niet veel verwachtten!

Zondag, 25 oktober Adelaide.

Vanmorgen te koud om buiten te eten. Ik heb een lange broek aangetrokken. R eerst nog in korte broek, later ook lange broek aan. We zijn met de camper naar Port Adelaide gereden, waar we in de Fishermens Wharf Markets , dat zijn verbouwde pakhuizen aan de oude haven, een vlooienmarkt bezocht hebben. Bij een 2e hands boekhandelaar heeft Richard ons boek Australiën Camp Wide, wat we gekocht hadden voor campings, die niet in officiële boeken staan---vaak parkeerplaatsen of “bushcampings,”verkocht voor $ 15...beter dan het straks weg te geven!
Daarna naar de drukke kustwijk Semaphore met een lange houten jetty ( pier) en mooi strand, als het er weer voor is. Er liep wel een stoomtreintje en er waren veel “uitwaaiers”.
Verder de kustweg afgereden langs veel mooie stranden met bijna wit zand en in Glenelg geparkeerd. Daar wel de pier afgelopen. Het waaide erg!! 19 graden is het nog geworden.
Op de terugweg zagen we een bankje in de zon uit de wind, waar we een poosje gezeten hebben. Het was er erg druk...ook veel jongelui op de terrassen. Er stond ook een man met 2 dromedarissen en een pony, om op te rijden.
Via grote ruime straten dwars de stad door, terug gereden naar de camping.
Ik had nog niet vermeld, dat de camping precies in de aanvliegroute naar het vliegveld ligt. Gelukkig is het niet de “Bulderbaan”, maar soms is het wel even luidruchtig. We zijn er niet door gewekt!

Maandag,26 oktober naar Kangaroo Island.

’s Morgens nog steeds veel wind en er was een zonnetje, maar het bleek bar koud, toen we buiten kwamen. Beiden lange broek aan! Om half 9 is het maar 12 graden.
We moesten weer dwars de stad door om naar het zuiden te gaan.
In een voorstadje Morphett Vale bij Coles eten gehaald voor een paar dagen. Op de weg naar Cape Jervis, waar de boot vertrekt naar Kangaroo Eiland was maar geen parkeerplaats te vinden voor een koffiestop, dus toen maar bij een kerkje geparkeerd en de stoelen vlak bij de muur in de luwte gezet...lekker in de zon. Er worden hier veel wijndruiven verbouwd en ook olijvenbomen staan er veel in de zuidpunt van het schiereiland.
Toen we in een stukje bos reden remde Richard ineens . Er zaten tientallen donkerbruin gekleurde kangoeroes in het gras! Ze laten ons niet dichterbij komen en zijn zeer alert. Het blijft een mooi gezicht en zoveel levende zien we niet!
Net na een uur, want er vaart net een veerboot weg,zijn we bij de pont. R had gisteren op de camping met NL gesproken, die gebeld hadden om te reserveren en pas om 18.00 mee konden. Wij dus benieuwd, of we vandaag over konden varen. Er was gelukkig plaats op de boot van 19.00 uur, dus hadden we nog wel even tijd over!
We zijn een beetje beschut gaan staan en hebben eerst warm gegeten...lekkere Australische barramundi filet. In het scheepvaartkantoor kon je van internet gebruik maken voor een redelijk bedrag, dus alles weer binnen gehaald en weg gestuurd.
Op Kangaroo Island is gebrek aan zoet water en het heeft een onvruchtbare bodem, daarom is er geen akkerbouw mogelijk. De 4000 eilandbewoners leven overwegend van de schapenteelt. De regering wil ook erg de unieke flora en fauna van het eiland beschermen, daarom is 1/3 deel van het eiland Nationaal Park en krijgen de boeren precies voorgeschreven, waar ze de weiden mogen aanleggen. Er zijn geen dingo’s, vossen konijnen of andere exotische dieren ooit op het eiland terecht gekomen. Ook de invloed van de mens is laat op gang gekomen en onder streng toezicht, vandaar dat ook veel dieren geen vluchtgedrag vertonen. Het eiland wordt ook wel “Australië in het klein”genoemd. Er zijn steppen met lage eucalyptusstruikjes, in het westen varens en met mossen begroeide bomen en erg afwisselende kustlandschappen met steile klippen in het noorden en soms ruige rotsen in het zuiden. Vandaar, dat we besloten hebben om er als er enigszins tijd voor was heen te gaan.
R moest de camper achteruit de pont oprijden,ook vrachtwagens met aanhanger moesten er achteruitrijdend op. Luxe auto’s konden rond rijden. De overtocht was heftig, erg veel wind en de catamaran schommelde hevig. Gelukkig duurt de overtocht maar 45 minuten... nu iets langer. We reden om 20.05 in Penneshaw van de boot af en hebben bij Brown Beach gratis op een prachtig plekje overnacht...”wild “dus... alleen plee aanwezig.

Dinsdag, 27 oktober op Kangaroo Island.

Vanmorgen stralende zon, maar erg “fris”, zoals Richard dan zegt. Hij is er eerst uit gegaan om een eindje te gaan wandelen langs het strand. Hij heeft veel pelikanen gezien en een paar mooie schelpen gevonden. Om half 9 konden we aardig uit de wind zitten, dus buiten ontbeten met prachtig uitzicht op de baai....Pelican Lagoon. De wind is een stuk minder en komt van de andere kant....de zuidenwind is koud!
We hebben een stuk hoofdweg langs de baai gereden en zijn daarna een gravelweg op gegaan. Britz, ons verhuurbedrijf staat dat toe, alleen op dit eiland, zeker, omdat ze weten, dat ze aardig te berijden zijn. Het was wel soms een wasbord...vooral heuveltje op..., zodat alles in de camper hevig rammelt!
We zijn eerst gestopt bij Murray Lagoon. Na de koffie een wandeling gemaakt. Dit grootste zoetwatermeer van het eiland is een toevluchtsoord van de ca 100 watervogelsoorten van het eiland. De uitgezette wandeling liep meer langs grasland en moeras en maar een paar vogels gehoord, dus zijn we terug gegaan...er is nog zoveel te zien hier! De temperatuur is opgelopen tot 19 gr. vandaag. Gisteren verwachting gezien.... donderdag 31 gr en maandag zelfs 34 gr....afwachten maar.
Na enkele km gravel kwamen we weer op geasfalteerde weg en even later bij Seal Bay Conservation Park. Op de parkeerplaats eerst een broodje gegeten en een kaartje gekocht voor een bezoek met gids aan de Australische zeeleeuwen. Ze hadden het er mooi aangelegd...je zag zee, als je over het plankier liep, maar geen stukje strand. Ongelooflijk.....dat hele strand lag vol met “luie”zeeleeuwen en jongen van 10 maanden oud.!! Een mannetje kan wel 2.5 m lang en 300 kg zwaar worden. Ze zijn niet schuw en trekken zich niets van mensen aan. Wij waren maar met 5 personen w.o. de gids. Weer een heel bijzondere ervaring!!
Omdat we niet weten, of we volgende nacht een camping hebben en we wilden douchen nu maar naar een camping gereden n.l. Western Caravan Park aan de South Coast Road.
Bij het inschrijven vertelde het meisje, dat er een koala walk en een lagoon walk vanaf de camping uitgezet was. Koala’s konden ook wel op de camping zitten..die wandeling was geen garantie.... We hadden ons amper achter een biertje geïnstalleerd, toen we merkten aan mensen, dat er één op de camping in de boom zat. Er zat een vrouwtje met een jong heel stil tussen de takken “geklemd”. Prachtig....ik had net tegen R gezegd, dat we dat dier wel niet zouden vinden!!!
Even later de koala tocht gemaakt. Zagen we een hele grote ( mannetje) bovenin een boom en even later 3 wallaby’s. aan het grazen. Ook 1 met kleintje in de buidel. Er leven op dit eiland grote aantallen kleinere tammar wallaby’s , dus die zullen dat wel geweest zijn. Eentje had een jong in haar buidel!!
Na het eten de lagoon wandeling gemaakt...zwarte zwanen, aparte ganzen( met geel oog ) ibis en nog wat schuwe watervogels gezien.
Dit was dus weer een dag met een paar aparte “ontmoetingen”met dieren in het wild.....machtig mooi!!

Woensdag,28 oktober...Kangaroo eiland.

Toen we vanmorgen de camping afreden, wisten we niet meer, van welk kant we gekomen waren! Het oriënteren valt nog steeds niet mee. Dat de zon bij ons door het zuiden gaat, zit meer in ons systeem, dan dat we dachten. Ineens wist R, dat hij overgestoken was, om de camping op te rijden.....maar gekke gewaarwording weer.
Al snel kwamen we in het Flinders Nationale Park, waar bij het bezoekerscentrum iedereen zijn auto moet parkeren en een kaartje moet gaan kopen, wat aan de autoruit bevestigd kan worden. Men geeft gelijk informatie welke wegen er niet open zijn...ook 1, die wij gepland hadden. Op de parkeerplaats zelf maar koffie gemaakt, want dat is hier nogal duur. Zagen we opeens weer een zangvogeltje met helblauwe schouders....die had ik 2 dagen ervoor ook al gezien op de autospiegel vechtend met z’n spiegelbeeld. Daar was deze nu ook weer druk mee bezig! Onder het koffiedrinken zat hij op de grond vlakbij en kon ik mooi een foto van hem maken.
Eerst naar de Remarkable Rocks gereden en bekeken,wat de wind en het water in de loop der eeuwen voor grillige vormen gemaakt heeft van de granieten rotsen. Er liep ook een echtpaar, dat uit Brisbane was gefietst en ons op de foto wilde zetten....pracht exemplaar!
Daarna naar Cap du Couedic met zijn indrukwekkende klippen, waarop Nieuw Zeelandse zeeleeuwen op lagen. Er waren houten wandelpaden en uitzichtpunten aangelegd....klasse!
Op een gegeven moment kom je een bocht van het plankier om en sta je oog in oog met een grote kalksteenboog met stalactieten, net een soort brug, ..met doorkijk op de oceaan....de Admiral Arch. Zoiets verwacht je niet en het overweldigd je ....ongelooflijk. Tegen de rotsen klappen de witte schuimende golven van de hel blauwe zee en zo af en toe zit er een spelende zeeleeuw in dat witte schuim!!!! We hebben daar ook door het mooie weer nogal een tijd zitten genieten, want bankjes zijn er ook genoeg gemaakt.
Toen moesten we nog een aardig stukje rijden voor we bij Cape Borda zouden zijn, waar we ook in de buurt wilden overnachten. Bleek er nog 32 km gravelweg bij te zitten het laatste stuk, waarvan zeker 25 km “onberijdbaar” vanwege sterk wasbordeffect!
Bij de Cape was niemand meer...al over 5 uur en hier is het meeste om 4 uur , maar zeker om 5 uur al gesloten. Richard is nog naar een uitkijkpunt gelopen, maar na die overweldigende zuidkust viel dat ook wat tegen en ik vond het te ver en te warm..is nog 29 gr geworden in de middag en strakblauw.
Na 5 km wasbord weer terug kwamen we bij Harvey’s Return een kampeerplek met een plee en deze keer ook water( geen drinkwater) . Er was geen mens en we stonden prinsheerlijk in een eucalyptusbos. Toen de zon onder ging, noedels die al voorgekookt gekocht waren, klaar gemaakt om zo weinig mogelijk pannen e.d. vuil te maken. ‘s Avonds met foto’s bezig geweest en was het zo weer laat.

Donderdag,29 oktober Kangaroo Island naar Kingscote

Na een rustig ontbijt en een beetje modderen bij de kraan in de camper om ons te wassen zijn we het wasbord maar weer opgereden, omdat we voor een deel dezelfde weg weer terug moesten. De douche gebruiken we niet...zou vanwege de ruimte niet kunnen...misschien, als we de armen omhoog houden?
Wat opviel, waren de 6 doodgereden wallaby’s en kangoeroes. De dag ervoor lagen ze er niet en wij hebben ‘s avonds maar 2 auto’s gehoord...die zullen toch niet al die beesten doodgereden hebben?
Halverwege de Playford Highway, die dwars door het binnenland loopt gestopt bij Parndana Wildlife Park ,een soort dierentuintje met allerlei dieren van het eiland. Toch maar foto’s genomen van emu’s en kasuaris. We krijgen daar de kans niet meer voor denk ik! Alleen de emu niet gezien in het wild, hoewel Richard ergens dacht, dat hij ze zag. De kasuaris was te snel weg om te fotograferen, toen we hem zagen.
In het plaatsje Parndana bij de bakker bruin (stok) brood gekocht en bij de super, die eraan vast zat een potje jam. Verder nog 2 winkels, maar toch meer huizen, dan gedacht.
Na de lunch ergens onder een boom zijn we de geasfalteerde weg weer af gegaan, want we wilden de eucalyptus distilleerderij bezoeken. Het was een omweg van 2x 7 km gravelweg, maar niet zo erg als vanmorgen. Op de Emu Ridge Eucalyptus Destillery kregen we eerst op een dvd te zien, hoe er uit bladeren in 2x eucalyptusolie gedistilleerd wordt. Buiten konden we de “pot”zien en nog wat hulpmiddelen , waarna je bij een winkeltje kwam. We hebben maar een flesje olie mee genomen. Toen naar de hoofdstad van het eiland Kingscote gereden.
Met Penneshaw en Parndana de enige plaatsen op het eiland.
Kingscote ligt aan de baai van Nepean en heeft 1800 inwoners. We hebben eerst het oudste nog bewaard gebleven huis bekeken uit 1858, wat nu een museum is. Het huis stond vol met oude spullen en er waren ook veel gebruiksvoorwerpen uit het huishouden en werktuigen voor landbouw, smederij enz. Ook staat er een vuurtorentje. Iets hoger de straat in heb je een mooi uitzicht over de stad en de baai. Langs de “Esplanade”naar de haven gereden en gewacht en over de jetty gewandeld, tot om 5 uur de pelikanen gevoederd werden. Er is een man, die dat elke dag doet en als er belangstellenden zijn heeft hij er een heel verhaal bij en maakt hij er een show van. Daarna naar camping Kingscote Nepean Bay Tourist Park in voorstadje Brownlow gegaan. Camping ligt vlakbij het strand.
Er is vandaag lichte sluierbewolking, maar vooral vanmiddag plakkerig warm en 30 graden.

Vrijdag, 30 oktober...Port Elliot.
Met topje aan in de zon zitten ontbijten. Tegen 10 weg gereden bij 22graden. Het was 58 km tot de haven van Penneshaw. Onderweg koffie gedronken op onze eerste overnachtingplaats....Brown Beach. Er stonden auto’s op ons plekje, maar het was ook mooi op een andere plaats, al was het water niet zo intens blauw, omdat er wat wolkjes op kwamen zetten. Ook T-shirt aangedaan. Tegen 12 naar de plaats om eten voor vanavond en brood voor de lunch te halen. In een park met picknick tafels gegeten, maar onze eigen tafel en stoelen neer gezet....toen er wat op de tafel stond werd die ook ineens gebruikt door honderden mieren!
Om 1 uur konden we inchecken en weer achteruit aan boord rijden.... we vertrokken 10 min te vroeg .Het was de andere kleinere boot....”Sealion 2000” en de overtocht was heel wat rustiger. We hebben de meeste tijd op dek gezeten. De zon ging schuil achter sluierbewolking, maar de temperatuur was nog lekker.
We zijn richting Victor Harbor gereden over de B37, de Fleural Way ( tot nu toe niet veel fleurigs gezien). Al snel zagen we wolken mist uit zee het land op komen.
In Victor Harbor lagen de campings nogal ver van zee af, dus even langs de boulevard gereden om even een indruk van het plaatsje op te doen. Leuk was, dat we net de paardentram zagen vertrekken, die met toeristen over een houten brug naar het Granite Island rijdt. Toen we ons geïnstalleerd hadden op Big 4 camping Port Elliot Tourist Park en achter de thee zaten trok de lucht helemaal dicht en begon het te waaien. We hebben ondertussen een lange broek aan en zijn met fleece aan hier naar het strandje gelopen.
Er staan veel tentjes hier.....dachten ze allemaal, dat het een mooi weekend zal worden?
Ik kan al de hele week geen contact krijgen met de Wereldomroep...tijd veranderd??? We hopen er aan te denken om op Internet te kijken bij de eerstvolgende verbinding. Ik ben graag een beetje op de hoogte, wat er ( vooral in NL ) gebeurt.